Op ontdekkingstocht doorheen de muzische wereld...: februari 2012

Joepie, krokusvakantie.
Tijd om er samen eens op uit te trekken.
Zaterdagochtend was het zover, Benjamin, Stijn, Hannelore, Renaat en ik trokken voor 3 dagen naar 'de Limburg.'
Eerste stop: 'B&B in Küringen'. We werden heel vriendelijk onthaald in de prachtige, authentieke B&B 'Maries Logis'. Eénmaal uitgeladen trokken we naar Hasselt.
Daar bezochten we het 'Jenevermuseum'.
Stap voor stap maakten we kennis met het ontstaan van Jenever. Eerst en vooral waar het ontstaan is, waarom de mensen het vroeger dronken en uiteraard hoe het gemaakt wordt.
Even voelde ik me 'Helena De Keyser'. Het ruiken aan de granen, de alcohol... en uiteraard het proeven van de jenever!
Kan dit niet gelinkt worden aan muzische leerdoel 1? Intensief gebruik maken van alle zintuigen ;-).

Na ons bezoek aan het Jenevermuseum ontdekten we nog andere gezellige plekjes van Hasselt.

Dag 2: Van Hasselt naar Tongeren naar Sint-Truiden.
Na een kort nachtje kregen we de tip om naar Tongeren te rijden. Daar is er elke zondag een antiekmarkt.
Volgens ons mannen paste dit perfect in de planning.
Dus we trokken richting Tongeren, eenmaal daar aangekomen was het zoeken naar een parkeerplaats. Wat was er hier aan de gang?
CARNAVAL, blijkbaar zijn ze in Tongeren ook zo gebeten door de carnavalsmicrobe. Gelukkig vonden we nog 1 plekje en konden we Tongeren gaan verkennen. Van de rommelmarkt konden we niet veel meer zien want wegens het carnavalsfeest stopte die 2 uur vroeger dan anders.
Geen rommelmarkt dus maar wel een bezoek aan de Moerenpoort. Dit is de enigse overgebleven stadspoort uit de Middeleeuwen. Hier maakten we kennis met de militaire geschiedenis van Tongeren.
Deze poort lag naast het begijnhof. Jammer genoeg hebben we dit door tijdsgebrek niet kunnen bezoeken.

Want om 15u00 werden we verwacht in bierbrouwerij en stokerij 'Wilderen'.

"De brouwerij van Wilderen vertelt ons een vroege geschiedenis, die ons helemaal terugvoert tot het jaar 1642. De winning van Wilderen was een economische produktie-eenheid die in eigen behoeften voorzag. Met het hout van de bomen timmerde men de schuur,met de grond leemde men de muren van de boerderij, schapen en runderen zorgden voor melk, wol en leer. Landbouw en veeteelt zorgden voor voedsel.
De grote winningen zoals die van Wilderen hadden hun eigen brouwketels waarvan de draf dan weer richting ossenstal ging en daar bevindt zich nu de brouwerij anno 2011.
Als er in de winning al veel en hard gewerkt werd, zo kon men er ook uitbundig feestvieren!!! Vooral met kermissen, en wel verschillende dagen aan een stuk. Onder de genodigden was er een bultenaar die vooraleer in zijn roes in slaap te vallen, de gewoonte had luidruchtig te zingen: "Een heel klein kanneke, voor een heel klein manneke. Goed volgetapt is gauw uitgelapt!" Daar men zelf brouwde was het niet moeilijk deze dorstige kozijn te laven! De brouwerij stond op de plaats waar later het bakhuis, de melkerij en het washuis gebouwd werden. Deze gebouwen zijn reeds verdwenen maar enkele jaren geleden kon men nog de dichtgemetselde keldergaten van de brouwerij zien."

"Wij hebben de deur die in 1939 werd gesloten in 2011 terug opengedraaid"

Wat deze mensen met de oude bierbrouwerij gedaan hebben is schitterend.

Onze eerste indruk was wauw en toen we naar huis gingen was die wauw wauw.

bij het begin van ons bezoek kwamen we terecht in het 'Wilderen café'. Een prachtig, houten gerestoreerd gebouw. De haard brandde, de mensen lachten, kortom gewoon genieten.

De gids nam ons mee terug in de tijd.

We startten in 2011. Hij toonde ons hoe ze nu bier brouwen. Het ontstaan van de alcohol, het gistingsproces... Daarna kwamen we in het oude gedeelte van de bierbrouwerij terecht. Hier konden we heel goed vergelijken. Hetgeen ze vandaag de dag doen is nog hetzelfde alleen vermonderniseerd.

Van graan tot bier...

En... Ik zag aan onze mannen dat ze nadien nog meer genoten van hun wilderen biertje.

Ze maakten zelf wilderen jenever en eau de Bière.

Als je ooit eens in de buurt bent van Sint-Truiden dan is Wilderen een echte aanrader!

Bron: http://www.brouwerijwilderen.be/

Dag 3: Richting Tongeren.

Maandagochtend namen we afscheid van onze B&B en trokken we opnieuw richting Tongeren.

Het caravalsgedruis was gepasseerd, ze waren alles netjes aan het opruimen.

Nu geen rommelmarkt, geen bezoek aan de Moerenpoort maar wel aan het Gallo Romeinsmuseum.

Eerst startten we met het bezoek aan de tijdelijke tentoonstelling 'Sagalassos: City of dreams'.

Tijdens dit bezoek ben ik heel wat weggedroomd. Schitterend om je even in die tijd te begeven.

De prachtige bouwwerken, sculpturen van goden en keizers... Deze tentoonstelling is ook heel erg kindvriendelijk en dit kon ook ons bekoren.

De kinderen kunnen de expositie op een speelse wijze ontdekken onder leiding van het vliegend paard 'Pegasus.' Ook wij lieten ons verleiden en bekeken heel wat zaken eens door de kinderogen. Zo stonden doorheen de expositie tvtjes opgesteld waarop je op een kindvriendelijke manier uitleg kreeg over bijvoorbeeld pottenbakken. Na de hele uiteenzetting die in 'tekenfilmvorm' voorgesteld werd gingen ze dan over naar een 'kennisronde'.

Op die manier worden de kinderen heel erg geprikkeld.

Ook mij deed dit alles nadenken over het ontstaan van alles.

Het kader waarin dit gebracht werd deed ons even denken dat we in Sagalassos zelf waren.

Daarna bezochten we nog even de permanente tentoonstelling

Hoe levendig we het ook oproepen of verbeelden, het verleden wordt steeds vager, van gevoel ontdaan, door de vergetelheid uitgewist.

(D. Lowenthal)

Een mooie uitspraak die helemaal klopt.

Hier werden we meegenomen naar de Prehistorie.

We ontdekten de levenswijze van de Limburgers.

Hoe leefden ze, hoe maakten ze vuur, hoe maakten ze warm water, wat aten ze, hoe maakten ze hun kledij...

Even waande ik me in 'madam Tousseau' toen ik een mama een foto zag trekken van haar dochter bij een harsenbeeld van een kindje van dezelfde leeftijd.

Het was een mooie opfrissing van de geschiedenislessen van zoveel jaren geleden.

‘Wat volgt, staat altijd in verband met wat eraan voorafging’.

De Romeinse keizer-filosoof Marcus Aurelius

Eén ding is zeker: bezoek deze tentoonstelling en het verre verleden laat u nooit meer los. Meer nog: u kijkt voortaan met heel andere ogen naar het heden.

Bron: http://www.galloromeinsmuseum.be/

Het bezoek heeft me toch ook wel aan het denken gezet.

Het was een heerlijk leerlijk weekend!