Geïnspireerd op Marianne's les, de ideetjes van Christine en Karolien ging ik ook met mijn kleuters op weg.
Sporen naar de stal...
Ik prikkelde mijn kleuters door hen enkele sporen te laten zien (met dank aan Karolien :-)).
Emma zag onmiddellijk dat dit allemaal sporen waren. Een mooie instap naar mijn muzische les.
Waar hebben ze nog sporen gezien? Welke sporen kennen ze? Met wat zouden wij sporen kunnen maken?...
Vervolgens maakten we zelf sporen in klei. De kls zochten allerlei materialen om sporen te maken.
Dit ging van een kerstbal tot een legomannetje.
De kleuters gingen vlijtig aan de slag.
Victor ontdekte dat je ook met de klei sporen kon maken.
Ze ontdekten nog meer zaken, bv. in noppers blijven sporen van klei achter, op het gouden papier zie je afgedrukte sporen beter, de klei laat sporen achter op hun handen...
Betrokkenheid verzekerd!
Het was een grote sporenzoektocht waarvan zowel de kleuters als ik genoten hebben.
Maandagmiddag ging ik er voor.
Mijn klas werd omgetoverd in een heus Spoerripaleis.
Met vorken, lepels en servetten aan mijn deuropening werden de kleuters ontvangen.
Hun interesse werd al onmiddellijk gewekt.
In de kring stond er een tafel gedekt maar i.p.v. een bord lag er een werk van Spoerri.
1 voor 1 mochten ze gaan kijken en zeggen wat ze zien.
Nadien gingen we op zoektocht in onze klas en vonden we allemaal lepels, vorken en borden.
Het dramatiseren konden beginnen.
Emma begon spontaan aardappeltjes te schellen. Broes dekte de tafel...
Ik genoot van hun spontane drama. Uiteraard was het af en toe nodig om hen met bepaalde vragen op een ander spoor te zetten.
We ontdekten ook dat we met vorken konden schilderen.
Door tussendoor vragen te stellen merkte ik dat de kleuters op andere ideetjes kwamen.
Latexpoppen, bladmoussepoppen, sokpoppen, houtpastapoppen...
Al deze soort poppen hebben mij al altijd geïnteresseerd.
Dus trok ik vorige donderdag, samen met een collega, naar de bijscholing: 'De magie van de pop.'
In deze magie werden we al onmiddellijk ondergedompeld. We kwamen toe in een donkere ruimte met een versierd flanelbord waar er 2 lampen op geklemd waren.
In het midden van het lokaal stonden ook 3 koffers. Deze maakten me al onmiddellijk nieuwsgierig.
Martin begroette ons met een leuk liedje waardoor we onmiddellijk stil werden.
's Ochtend hoorde we allerlei leuke tips over hoe met poppen spelen
Bijvoorbeeld:
- Geef elke pop een valiesje of doosje, dit is zijn huisje.
- Als een kleuter reageert: 'Jij bent niet echt' geef dit ook toe en leg hen uit hoe een pop er uit ziet. Nadien zal deze magie nog groter zijn.
- Laat uw pop ook eens op reis gaan en stuur een kaartje naar de klas.
-...
's Middags mochten we zelf aan de slag gaan.
We mochten onze fantasie de vrije loop laten gaan.
Mijn collega maakte 'Cuty', ik maakte een krullenman. Mijn kleuters maakten er vrijdag 'Zikki, de krullenman, van.
Zij waren alvast dolenthousiast en ik...
Ik ben betoverd!
Donderdag 24 november trokken 3 collega's en ik erop uit.
Samen met Karolien, Katy en Annick gingen we na, een zware, PV vol goede moed naar de Capitole in Gent.
Na veel gekwetter en ssstttmomenten was Bart daar.
Al dansend, springend, met de Rihanna-move nam hij ons mee doorheen zijn muzikale wereld.
Zelf Spoerri kwam even aan bod: muziek maken met een vork op een riek, je moet het maar kunnen.
Op dit moment voelde ik me voor de eerste keer geprikkeld door Spoerri. Joepie, we zijn vertrokken!
Ook werd ik even meegenomen naar mijn verleden. Pure nostalgie was het toen Bart opeens 'Kniktieklaas' begon te zingen.
Veel luistergenot :-)
Deze middag stond ik voor het rode licht te wachten toen ik opeens een duif opmerkte.
Vroeger zou ik die duif maar eventjes bekeken hebben maar nu integreerde ze me enorm.
En ja, Edwin je hebt gelijk, een duif beweegt constant met zijn kopje, van voor naar achter, van links naar rechts.
Als ik nog eens een duif moet spelen ;-), zal ik deze houding zeker aannemen.
Gisterenmiddag trok ik er opnieuw op uit.
Dit keer niet naar de Herbakker in Eeklo maar wel naar de Waagnatie in Antwerpen.
Na al heel wat positieve reacties te lezen hadden 2 vriendinnen en ik besloten om dit dansspectakel te bekijken.
We werden ondergedompeld in een wereld van muziek, dans, theater...
Een donkere ruimte, harde blazers, een man op een loopband, dansende mensen, een aquarium met 'zotte madammen', hoge stellingen, een dansend publiek, schitterend lichtshow, zwevende meisjes...
Meermaals betrapte ik mezelf er op dat ik met open mond stond te kijken en niet alleen ik had dit 'probleem' :-).
Na een uur was deze wonderlijke show jammer genoeg gedaan maar ik ben nog steeds aan het nagenieten.
Wie wil meegenieten... VEEL KIJKGENOT!
Zondagavond 5 november trok ik er opnieuw op uit. Dit keer met mijn mama en een vriendin.
We gingen naar het optreden van K's choice.
Eénmaal in de zaal aangekomen werden we onmiddellijk ondergedompeld in een sfeer van muziek en lichttheater.
Sarah Bettens en co deden me kippenvel krijgen van begin tot einde.
Haar eenvoudige, iets wat verlegen, houding maakte deze show nog net iets specialer.
2 uur lang werden we ondergedompeld in bekende en iets minder bekende nummers.
Deze zondagavond zal ik niet snel vergeten, het was puur genieten en ontspannen.
Een betere manier om mijn vakantie af te sluiten bestond er niet.
Na de les van Ines paste ik haar lesonderwerp aan naar het niveau van mijn kleuters.
Eerst mocht een groepje kleuters het krantenpapier beschilderen met herfstkleuren.
Nadien gingen ze met groepjes van 2 aan de slag.
Leen en Broes (foto 1) konden heel goed samenwerken en maakten samen een mooie muzische boom.
Briek en Mia, gingen zelfstandig aan het werk. Ook zij maakten er iets mooi van.
Lena en Emma maakten een mooi muzisch bos. Eerst hadden ze wel wat ruzie maar nadien lukte het heel goed om samen te werken.
Op woensdag kwamen ook de kranten terug in de turnles. We dansten en beweegden erop los.
Zaterdagavond trokken 2 vriendinnen, een vriend en ik naar het cultureel centrum in Eeklo om een show van Gili en Ygor bij te wonen.
Daar werden we opgewacht door een man die ons een briefje gaf. Hierop moesten we onze grootste angst op schrijven.
Mijn grootste angst was: 'Dat briefje invullen' dus besloten we met ons 4 om deze opdracht te negeren... Want je weet maar nooit dat hij jou uit het publiek haalt...
De mysterieuze show ging van start, eerst haalde hij een aantal mensen uit het publiek en ging hij na wat hun grootste angst was. Raar maar waar maar hij had het steeds juist.
Nadien liet hij het lot beslissen en moest er een meisje op het podium komen. Die moest over haar overleden oma praten.
Nadien zette hij een koffertje op tafel. Dit moest zij opendoen. De code was raar maar waar, haar geboortejaar. In het koffertje zat nog een doosje. Eerst vroeg Gili hoe haar oma noemde. 'Alma'. Uit het doosje haalde ze een zakdoek met daarop 'Alma' geborduurd.
De verwondering in de zaal was groot en zeker ook bij dat meisje.
Opeens riep hij 16 mannen op het podium. Onder veel gepuch trok onze enigste man in ons gezelschap naar het podium. Maar jammer genoeg mochten er maar 4 mannen overblijven dus we wisten nog niet meer.
Ook vroeg hij 16 vrouwen naar het podium. Als eerste 3 dames belanden we op het podium. Ik mocht als enige blijven.
De 4 mannen en de 4 vrouwen (waaronder ik) moesten rond een tafel gaan zitten met onze handen op tafel.
Gili commandeerde ons om recht te staan, na 2 maal bleef die tafel aan onze handen 'kleven'.
Heel verbaasd waren we toen hij vroeg aan de tafel om naar hem te komen, dat ze dit ook deed.
We deden ons best om ze tegen te houden maar het ging niet.
Ik ben nog steeds aan het bekomen maar ik begrijp nog altijd niet hoe het kon.
Het was een mysterieuze avond, die heel wat vragen bij ons opriep.
Hieronder een korte samenvatting van Gili en Ygor hun show.
Gisterenavond trokken een aantal vrienden en ik naar 'Het theaterhuis' in Waarschoot.
Dit is een kleine, authentieke zaal die me doet denken aan films uit de jaren '40.
Schitterend gewoon.
Onze lachspieren waren al goed opgewarmd vooraleer we daar aankwamen.
Toen we arriveerden stond een politieagent, beter bekend als 'Papa Wim', ons op te wachten.
Het decor en de muziekinstallatie was gestolen. Vol verbazing gingen we naar binnen waar we een vriendin belden om te zeggen dat ze nog enen moest komen drinken omdat het toch nog wel eventjes ging duren.
Echter na 2 minuten kwamen ze ons al halen om te zeggen dat de politie klaar was met het onderzoek en dat ze, zo goed als mogelijk, van start gingen gaan.
Onmiddellijk begon het toneel en hadden we door dat we er met onze open ogen ingelopen waren.
Ook papa Wim, de Waarschootse wijkagent, speelde een rolletje in dit toneel.
Omdat hun prachtige chinese percholalala gestolen was waren ze genootzaakt een ander toneel te spelen.
Ze vonden in de kelder 2 prachtige sprookjes: Roodkapje en Sneeuwwitje en de 7 dwergen.
Dit was de start van een avond vol gieren en brullen.
De moderne versie van deze 2 sprookjes is niet voor publiciteit vatbaar ;-).
Op dinsdag 4 oktober trokken we er met onze groep op uit, ook Lizzy (mijn lieftalige handpop) mocht mee.
Ringo, Rainy en Pom Pom moesten thuis blijven.
'Stem' was onze bestemming.
Ik wist niet goed waaraan ik me kon verwachten maar Marianne nam ons al onmiddellijk mee in de 'historische wereld'.
Het kapsalon herinnerde mij aan de mooie tijd die ik doorbracht bij mijn meme en pepe kwafeursalon.
Als 'klein Smetje' groeide ik op tussen de krulspelden en haardrogers.
Voor mij werd het een middag vol nostalgie.
Hmmm, ik wist niet dat een museumbezoek zoveel emoties konden oproepen.
